|
|
|
Tragopan żółtolicy (łać.Tragopan blythi)
|
Tragopan żółtolicy (łac. Tragopan blythi)
|
| Tragopan blythii samiec
|
|
| Tragopan blythii samiec
|
Inna nazwa: Tragopan blitisz
Podgatunków: istnieją dwa podgatunki:
Tragopan blythi blythi
Tragopan blythi molesworthi
Naturalne środowisko: gęste lasy górskie na wysokości do 9tys stóp.
Opis
Samiec: największy w rodzinie Tragopanów. Dorosły samiec jest ptakiem o jasnym, barwnym upierzeniu. Naga skóra twarzy jest jasnożółta. Czarne pasmo piór rozpoczyna się pod dziobem i dochodzi aż do czubka głowy, kolejne takie pasmo rozciąga się od oka w kierunku karku. Żółte korale nie są tak długie jak u innych Tragopanów, podczas okresu godowego osiągają długość zaledwie 1,5 cala. Górna część piersi oraz szyja są rdzawo- czerwone, ale nie tak jaskrawe jak u np. Tragopana satyra. Dolna część piersi oraz brzuch są szaro- czerwone z bladymi kropkami. Grzbiet oraz reszta ciała są brązowo- czerwone z mnóstwem okrągłych, białych "oczek". Pełne upierzenie nie jest osiągnięte przed 2 rokiem życia.
Tragopan blythi molesworthi jest ciemniejszy niż T. b. blythi, a szare pióra piersi są bardziej blade i sięgają wyżej niż u T. b. blythi
Samica: podobna do samicy Tragopana czerwonego, ale jest większa, a upierzenie bledsze. Upierzenie jest ciemnobrązowo- płowożółte z białymi cętkami.
Samica Tragopana blythi molesworthi jest ciemniejsza.
Obecność w naturalnym środowisku: jest to ptak zagrożony wyginięciem.
|
| Tragopan blythii samiec
|
Jeden z rzadszych gatunków spotykanych w hodowli, ale ostatnimi czasy obserwuje się wzrost ich obecności w Wolterach w Europie i Ameryki Północnej. Ptaki te po raz pierwszy pojawiły się w hodowli w 1870 roku, kiedy to parę sztuk przywieziono do Londyńskiego zoo, były one sporadycznie importowane na wyspy przez następne 70 lat, ale i tak populacja ta wymarła. Dopiero na początku lat 80 XX wieku Tragopany żółtolice zaczęły powracać do europejskich ptaszarni, ale jak wcześniej wspomniano ciągle pozostają bardzo rzadkim gatunkiem.
Jak inne Tragopany taki i T. żółtolice składają jaja do gniazd znajdujących się na pewnej wysokości. Jako, iż są to ptaki górskie nie będą one tolerować dużej ilości słońca, dlatego trzeba im zapewnić znaczne ilości cienia podczas letnich miesięcy. Ale za to zima aura nie będzie stanowić problemu dla tego gatunku. Pisklęta są duże, ale dbać o nie należy tak samo jak o pisklęta innych Tragopanów.
|
|
|
|
Komentarze (5)Autor: admin (2010-08-01, 13:15:13) [odpowiedzi: 4]
Temat:
Dyskusja użytkowników na temat: Tragopan żółtolicy |
|
