|
|
|
Łąkówka turkusowa (łać.Neophema pulchella)
|
Łąkówka turkusowa jest znana w Europie od 1860 roku, kiedy w dużej liczbie została sprowadzona z południowej Australii do Europy. Naturalnym środowiskiem tych ptaków są sawanny i obrzeża lasów, a głównym pożywieniem nasiona traw, krzewów i chwastów w różnym stadium dojrzałości. Łąkówki turkusowe żyją w stadkach jednogatunkowych na upatrzonym przez siebie terenie, obecnie rzadko są spotykane w Australii. Niektórzy ornitolodzy twierdzą, że gatunek ten wymiera, a liczba ptaków trzymanych w warunkach domowych znaczne przewyższa stan pogłowia naturalnego.
Wygląd.Samczyk posiada niebieskie czoło, lica turkusowoniebieskie oraz jasnozieloną głowę, grzbiet i kuper. Dolna część piersi i brzuch są zabarwione na kolor żłocistożółty, boki są żółtozielone. Duże, średnie i małe pióra pokrywowe skrzydeł są koloru ciemnoniebieskiego, z wyjątkiem ramienia, które jest czerwonobrunatne. Lotki mają barwę ciemnoniebieską. Sterówki środkowe są zielone, zewnętrzne żółte. Samiczka ma całe ubarwienie bledsze, bez czerwonobrunatnej barwy na ramionach skrzydeł. Samczyk w okresie godów troszkę podśpiewuje. Długość ciała około 21 cm.
Hodowla.Hodowla nie stanowi problemu, ponieważ ptaki są odporne na wahania temperatury i mogą być trzymane w obszernych klatkach w mieszkaniu oraz w wolierach ogrodowych. Łąkówki tyrkusowe nie powinny przebywać w jednej klatce z innymi małymi ptakami egzotycznymi ani z osobnikami tego samego gatunku, ponieważ czasami bywają agresywne i mogą współmieszkańcom wyrządzić krzywdę. Niektóre samczyki wyjątkowo brutalnie potrafią zachowywać się w stosunku do swoich partnerek, atakują je z taką zawziętością i furią, że samiczka nie jest w stanie się obronić przed tym atakiem, w wyniku czego ginie. Żadna parka Łąkówek turkusowych, która ze sobą bardzo źle współżyje, nie powinna być trzymana razem w jednym pomieszczeniu, ponieważ prędzej czy później będzie miało złe skutki. Wymagania łąkówek turkusowych, co do klatki oraz pożywiania są identyczne jak łąkówek modrogłowych.
Rozmnażanie. Do rozrodu może dojść tylko wtedy, gdy para łąkówek turkusowych jest dobrze dobrana. Samczych zachowuje się w stosunku do samiczki opiekuńczo, karmi ją, głaszcze dziobem, często śpiewa i stale przebywa w pobliżu niej. Przejawy agresji samczyka do samiczki, są oznaką, że parka nie jest dobrze dobrana, a samczyk należy do osobników zbyt impulsywnych i trzymanie ptaków razem może być ryzykowne. Chcąc bez ryzyka dobrać parkę łąkówek turkusowych , należy umieścić każdego ptaka w osobnej klatce, ale tak aby miały ze sobą kontakt przez siatkę. Jeśli przypadną sobie nawzajem do gusty, jest to szansa na połączenie ich w parę, jeśli jednak ich kontakty są złe należy szukać innych partnerów. Hodowla i pielęgnacja łąkówek turkusowych jest taka sama jak hodowla łąkówek modrogłowych. Młode po opuszczeniu budki lęgowej są podobne do samiczki. Pierzenie młodych następuje od 4 do 8 miesięcy ich życia. Samczyki zaczynają się wyróżniać intensywniejszą barwą upierzenia, a ich wewnętrzne pióra pokrywowe skrzydeł przybierają kolor czerwonobrunatny. Czasami młode po opuszczeniu budki są atakowane przez samczyka. Należy wtedy do czasu usamodzielnienia się umieścić je w osobnej malej klatce wstawionej do klatki hodowlanej lub przystawionej do niej, tak aby rodzice mogli karmić je przez siatkę, nie czyniąc im przy tym żadnej krzywdy. Dno malej klatki należy wysypać piaskiem i pożywieniem oraz umieścić w niej wodę do picia.
|
|
|
|
Komentarze (4)Autor: admin (2010-08-01, 13:15:13) [odpowiedzi: 3]
Temat:
Dyskusja użytkowników na temat: Łąkówka turkusowa |
|
