Pasiak srebrzysty szarolotny należy do gatunku gołębi Polskich Długodziobych lotnych i jest odmianą barwną Pasiaka. Gołąb tej rasy charakteryzuje się lotkami o ciemnej barwie jak również ciemnym kolorem pazurków. Pasiak srebrzysty szarolotny został wyhodowany poprzez krzyżowanie Pasiaka z Listonoszem polskim, jak również srebrniaków i gołębi pocztowych.
WYGLĄD
Pasiak srebrzysty szarolotny posiada głowę długą, wąską jak to tylko możliwe, która jest proporcjonalna do reszty jego ciała. Linia przechodząca wzdłuż profilu głowy tworzy wraz z dziobem oraz woskówkami nosowymi, równoległą linię do podstawy, która wydaje się całkowicie prosta. Tylna partia głowy jest lekko zaokrąglona, przechodzi w linię szyi. Patrząc z góry na głowę i szyję gołębia, możemy zauważyć jak tworzą ze sobą rozszerzający się klin. Tylna partia klinowego kształtu głowy pasiaka, jest łagodnie zaokrąglona.
Pasiak srebrzysty ma bardzo wysoko osadzone oczy znajdujące się bardzo blisko linii profilu głowy w tylnej partii czaszki. Tęczówka oka jest barwy biało-porcelanowej, czysta i jednolita bez innych zabarwień tak samo jak u Pasiaka perłowego. Źrenica oka gołębia jest mała, koloru czarnego osadzona w centralnym miejscu tęczówki. Brew koloru czarnego o budowie drobnoziarnistej, średnio szeroka i bardzo dobrze widoczna. Dziub stanowi 1/3 długości jego głowy, jest koloru czarnego. Posiada kształt klina i jest w miarę cienki. Woskówki nosowe są bardzo małe i ściśle przylegają do dzioba.
Pasiak srebrzysty szarolotny ma szyję o kształcie lejkowatym o bardzo cienkim i dużym wycięciu pod dziobem. Szyja ptaka bardzo łagodnie poszerza się w dół i bardzo efektownie łączy się z piersią oraz barkami. Szyja wraz z głową stanowi 1/3 całej wysokości gołębia. Pierś ptaka jest wąska, zaokrąglona, nie jest wysunięta do przodu. Skrzydła gołębia są zwarte i bardzo dobrze przylegają do tułowia. Spokojnie spoczywają na ogonie, nie krzyżują się ze sobą lotkami. Swoją długością sięgają do połowy ciemnej wstęgi znajdującej się na ogonie. Ogon ptaka jest zwarty, trzymany w pozycji ukośnej w równej linii z opadającą linię pleców. Koniec ogona nie dotyka do podstawy.
|
| Pasiak srebrzysty szarolotny w klatce |
Nogi Pasiaka srebrzystego szarolotnego mają barwę karminowo- czerwoną, są one proporcjonalne do reszty jego ciała. Uda są bardzo dobrze widoczne, nie są schowane za podbrzuszem. Z przodu na nogach gołąb posiada pióra o długości 1 cm, znajdujące się poniżej stawu skokowego. Z tyłu staw skokowy nie jest opierzony, zaś nogi od stawów skokowych są lekko ugięte, a palce są przez ptaka rozstawione równo. Pazurki o barwie ciemnej - czarnej.
Pasiak srebrzysty szarololotny posiada bardzo gładkie i mocno obfite upierzenie, które doskonale przylega do jego ciała. Gołą tej rasy ma upierzenie o barwie lodowo-niebieskiej z lekkim odcieniem srebrzystym, które występuje na głowie oraz szyi, stopniowo barwa blednie na piersiach, plecach oraz podbrzuszu, jak również na udach i skrzydłach ptaka. Ogon ma kolor lodowato-niebieski, jaśniejsze przejścia barwy pleców do ciemniejszej na ogonie, jest bardzo łagodnie stonowane. Przed samym końcem ogona w poprzek sterówek pasiaka srebrzystego szarolotnego, znajduje się czarna wstęga o ostrym zarysie, która zakończona jest jasnym obrzeżem. W poprzek skrzydeł ptaka znajdują się dwa wyraźne czarne pasy, w miarę równe i cienkie. Lotki gołębia i i II rzędu są barwy szaro- czarnej.
WADY WYGLĄDU
Wady wyglądu gołębia rasy pasiak srebrzysty szarolotny są następujące: głowa ptaka za krótka, za długa lub za szeroka, w dodatku wypukła i wklęsła nad linią oczów. Braki klina w ukształtowaniu głowy, zarówno w jej części przedniej jak i tylnej, brak zaokrąglenia klina. Linia tylnej partii głowy, przechodząca pod kontem w linię szyi, bez widocznego zaokrąglenia. Tęczówka oka innej barwy niż biało - perłowa. Pojawiające się żyłki i inne zabarwienia. Zbyt wielka i zniekształcona źrenica. Brew, posiadająca inną barwę niż podaną w wzorcu, wąska i zbyt mało widoczna, z przerwami. Dziób nie posiadający żadnych proporcji, za gruby lub zbyt cienki, odchylony w górę lub w dół, wobec linii profilu głowy. Kolor dziobu inny niż czarny, widoczna szczelina miedzy szczękami. Zbyt duże woskówki nosowe ptaka. Szyja gołębia zbyt krótka i zbyt gruba, nie posiada proporcji co do swojej wielkości, załamana nie posiadająca wcięcia podgardla. Szyja nie posiadająca łagodnego poszerzenia ku dołowi. Zbyt szeroka pierś, wysunięta do przodu. Plecy gołębia szerokie i wypukłe. Skrzydła noszone bardzo luźno przez ptaka, które krzyżują się ze sobą. Lotki o kształcie szablowatym. Ogon, który jest rozdwojony widlasto, o kształcie wachlarzowatym, krzywy, przekrzywiony w bok lub w pionie. Bogi zbyt niskie i grube, uda za bardzo porośnięte piórami podbrzusza. Zbyt nisko opierzone oraz za bardzo wygięte w partii skoków, trzymane zbyt szeroko lub zbyt luźno, bardzo wąsko rozstawione. Jasne pazurki.
Najbardziej widocznymi błędami gołębia Pasiaka srebrzystego szarolotnego, są błędy w jego upierzeniu, tzn. barwa zamiast lodowo- niebieska z odcieniem srebrzystym, szara z odcieniem zielonym lub rdzawy. Widoczne rdzawe pręgi lub białe plamy. Istniejące białe sterówki w ogonie, jasne pióra znajdujące się w skrzydłach. W podbiciu ogona znajdujące się białe pióra. Gołąb nie posiadający łagodnego przejścia z lodowo- niebieskiego koloru ogona w kolor jednolicie biały. Brak wyraźnej, czarnej wstęgi tzn. rozlany kolor. Za bardzo szeroka wstęga, posiadająca jasne obramowanie. Ptaka z wystawy eliminują wszelkie jakiegokolwiek oznaki choroby lub jakiegoś kalectwa. Ptak posiadający mniej niż 10 lotek I i II rzędu oraz mniej sterówek niż 12 znajdujących się w ogonie. Białe pióra w ogonie gołębia oraz białe podbicie ogona. Do wadów wyglądy zalicza się także, zły rozmiar obrączek rodowych , jak również gołąb posiadający obrączkę niezgodną z Regulaminem wystaw ptaków ozdobnych. Podczas wystaw gołąb ras Pasiak srebrzysty szarolotny jest oceniany za: wygląd i budowę głowy, wielkość, kształt oraz kolor dziobu, wygląd, osadzenie oraz kolor tęczówki oka, wygląd brwi oraz ich kolor, cała budowa gołębia, jego figura, rysunek, ogólne wrażenie.
|
