Zakres występowania: Zamieszkuje Himalaje, od Afganistanu do zachodnich Chin, jego domem są tereny górzyste; latem można spotkać te ptaki na skalistych, zarośniętych łąkach, zimą w lasach iglastych i mieszanych.
Olśniak himalajski znany także jako Kiściec ozdobny, Monal Lophophorus impeyanus jest najpopularniejszym z olśniaków w hodowli wolierowej. Samiec jest strojnie przyozdobiony w piękne, metaliczne, zielone, fioletowe, czerwone i niebieskie pióra. Na zadzie natomiast znajduje się biała łata. Pierś i dolne partie ciała maja pióra o kolorze czarnym, a ogon jest miedziany. Samce dumnie noszą długi czub, który przypomina w wyglądzie czub pawia. Skóra dookoła oczu jest naga i turkusowa.
Samice, choć ciągle mają bardzo atrakcyjne upierzenie, to jednak są o wiele bardziej pospolite. Pióra ich są właściwie brązowe, nakrapiane z czarnymi, białymi i płowożółtymi prążkami. Szyja samic jest biała, a głowę wieńczy czub, ale krótszy niż u samca. Tak samo jak u osobnika męskiego tak i samice maja naga, turkusową skórę dookoła oczu. Jednoroczne samce wyglądają jak samice, z tym że są większe i mają pierś i szyję pokrytą czarnymi piórami.
Obecność w naturalnym środowisku: uważa się, iż dzika populacja Olśniaków jest stabilna, ale afgańskie Olśniaki mogą zostać wytrzebione. Olśniak himalajski to narodowy ptak Nepalu. Potocznie zwany także Impeyanem, na cześć Lady Impey, która pierwsza trzymała te ptaki w zamknięciu.
Dane hodowlane:
Obecność w hodowli: Olśniak himalajski jest najpopularniejszym gatunkiem z rodzaju Lophophorus spotykanym w hodowli, z długą hodowlana tradycja w Europie i Ameryce Płn.
Okres rozrodczy: zaczyna się pod koniec kwietnia
Dojrzałość: w drugim roku życia
Wielkość miotu: od 4 do 6 jaj
Okres inkubacji: 28 dni
Olśniaki wymagają hodowli w dużej, dobrze oczyszczanej wolierze. Ptaki te uwielbiają grzebać w ziemi swoimi silnymi dziobami, w końcu niszcząc trawę, krzaki i inne zarośla w ptaszarni. Ptaki te najlepiej czują się na piaszczystym podłożu, które musi być suche. Gatunek ten dobrze znosi niskie temperatury, ale wymaga bardzo dobrej ochrony przed bezpośrednimi promieniami słońca, w postaci dużej ilości cienia, szałasów. Z racji tego, iż Olśniaki to patki z zimnych górskich lasów, nie zdolne do znoszenia upałów. Monale są wrażliwe na różnego typu choroby, głównie wirusowe.
Większość hodowców trzyma ptaki w parach, chociaż uważa się, że w naturalnych warunkach ptaki te są poligamiczne. Podsumowując Olśniak himalajski to piękny ptak, stanowiący piękne uzupełnienie każdej hodowli, pomimo, iż jest to naturalnie ptak górski, to w doskonały sposób zaadaptował się on do życia w odmiennych klimatach jak i w wolierze. Monal jest duży i delikatny, a wiele samic ulega oswojeniu. Wydaje on także bardzo donośne dźwięki, więc jeśli ptaszarnia jest blisko domostw, wartom ostrzec sąsiadów.
|
