Zamieszkuje w górskich rejonach Ziemi Ognistej i południowych krańcach Chile i Argentyny. Zimy spędza na nizinach Argentyny nieco na północ od terenów lęgowych. Na obszarach graniczących z terenami lęgowymi i zimowiskami żyje populacja osiadła.
Wygląd.Głowa i szyja osobników dorosłych jest barwy popielatej. Pierś i dolna część szyi rdzawokasztanowate i błyszczące. Grzbiet koloru szarobrązowego, brzuch biały, boki tułowia białoczarno prążkowane. Dziob kolory czarnego, oczy zaś brązowe z białymi obwódkami. Nogi są żółtopomarańczowe, ale z przodu czarne. Samica nieco mniejsza od samca. Długość ciała 50-60 cm.
Rozmnażanie.Zasiedlają zwykle tereny podmokłe oraz bagna, wśród lasów głównie bukowych. Lęgi zaczynają w październiku lub w listopadzie. Miejsce na gniazdo znajdują na ziemi w wysokiej trawie, ale także w dziuplach drzew. Gniazdują zwykle pojedynczo, rzadko w luźnych koloniach. Samica znosi 4-6 jaj, o barwie jasnobrązowej, które wysiaduje przez 30 dni. Samiec podczas wysiadywania, strzeże gniazda. Pisklęta wodzone przez rodziców, w 60-80 dni są już zdolne do lotu i samodzielne. Dojrzewają w trzecim roku życia. Tworzą trwałe pary. Podczas lęgów są terytorialne, poza okresem rozrodczym łączą się w stada do 100 osobników, często w towarzystwie magelanek rudogłowych. Magelanki siwogłowe. Przebywają zwykle na lądzie, czasami siadają na drzewach, pływają zazwyczaj ze swoim potomstwem oraz podczas pierzenia. Na lądzie pozyskują pokarm. Żywią się przeważnie, liśćmi, łodygami, turzycami, trawą. Zimy spędzają na naturalnych pastwiskach i lądach.
Hodowla.Magelanka siwogłowa, jest dość często spotykanym gatunkiem w hodowlach. Wymagają oddzielnego wybiegu, ponieważ podczas lęgów są agresywne. W hodowli niezbędny jest czysty, zadbany trawnik, oraz zbiornik z czystą wodą. Część lądowa powinna zajmować 80% powierzchni całego wybiegu. Wskazane jest, także dostarczenie im ustronnego miejsca, najlepiej w śród roślin, gdzie mogą sobie spokojnie założyć gniazdo. Czasami wykorzystują kosze i budki lęgowe. W naszych warunkach klimatycznych do rozrodu przystępują zwykle od końca marca do maja. Samica wysiaduje bardzo dobrze, a rodzice troskliwie opiekują się swoim potomstwem, które wraz z nimi może paść się na wybiegu. Zimy ptaki znoszą dobrze, jednakże podczas silnych mrozów i zamieci śnieżnych powinny mieć możliwość schronienia się w suchym domku na grubej warstwie słomy. Obrączki 14 mm.
Pokarm.Przez cały rok, kaczki powinny dostawać zielonki z dodatkiem ziarna zbóż i okopowych, w okresie rozrodczym także granulat dla gęsi hodowlanych. Pisklętom podajemy zielonki oraz mieszankę paszową dla gąsiąt.
|
