Jest ona jedna z najpiękniejszych papużek żyjących w południowej oraz środkowej części zachodniej Australii. Sawanny, obrzeżą lasów, brzegi rzek i zbiornik wodne, są naturalnym środowiskiem Łąkówki modrobrewnej. W latach trzydziestych uważano już ten gatunek za wymarły, ale przed wybuchem II wojny światowej pojawił się znów dość licznie, w naturalnych siedliskach oraz u hodowców australijskich. Po wojnie, łąkówki trafiły także do hodowców europejskich i tu dzięki ich pracy znacznie się rozmnożyły.
Wygląd.Samczyk ma niebieskie czoło oraz oliwkowozieloną głowę, grzbiet i kuper. Górna część piersi i boki są żółtooliwkowe, dolna część piersi i brzuch są koloru żółtego. Na podbrzuszu posiada oranżową owalną plamę. Pióra pokrywowe skrzydeł mają kolor niebieski, pozostałe zielony, a lotki są czarne z niebieskimi obrzeżami. Środkowe sterówki są zielononiebieskie, a boczne żółte. Dziob ptaka jest szafirowy. U samic wszystkie barwy są bledsze, a niebieski kolor na czole jest mniej wyraźny, niekiedy brak u nich czerwonej plamy na podbrzuszu. Długość ciała wynosi około 23 cm.
Hodowla.Mogą przebywać z innymi papużkami, ponieważ zachowują się spokojnie. Nie są zbytnio wrażliwe na wahania temperatury, lecz dłuższe przebywanie w temperaturze poniżej 10°C jest dla Łąkówek modrobrewnych nie wskazane. Ptaki te lubią przebywać w zakrzewionych wolierach, nie niszczą roślin. Dno klatki musi być wysypane piaskiem. Codziennie należy ptakom dostarczać świeżą wodę do picia oraz do kąpieli.
Pożywienie.Głównie jedzą: nasiona (proso, kanar, rożnego rodzaju trawy i owsik), a także kasze manne, kasze kukurydzianą, ponadto jedzą z chęcią marchew, szpinak, mlecz, rdest ptasi. W okresie pierzenia podajemy ptakom nieco nasion lnu, konopi oraz słonecznika.
Rozmnażanie.Najlepiej jeżeli para ma zapewnioną osobną klatkę oraz dwie budki lęgowe o wymiarach 18x18x25-30 cm, z otworem o średnicy 5 cm. Gdy ptaki wybiorą sobie budkę lęgową, pozostałą można usunąć, ponieważ staje się ona zbędna. Ściółką powinien być wilgotny torf ubity z mchem. Kojarzone lakówki modrobrewne powinny mieć co najmniej 15 miesięcy. Muszą też być odpowiednio upierzone. Już przed lęgami ptaki powinny być żywione nie tylko karmą normalnie stosowaną na co dzień, lecz także skiełkowanymi nasionami i miękką karmą jajeczną. Ptaki powinny otrzymywać sporo witamin, a więc mieć pod dostatkiem skorupek kurzych jaj, wapna ptasiego lub ossasepii. W okresie wychowu młodych miękką karmę jajeczną powinno się wzbogacać witaminą A i D oraz podawać nieduże ilości larw mącznika. Samiczka zazwyczaj składa od 4 do 6 jaj, które wysiaduje sama przez 18 dni, wychowem potomstwa zajmują się oboje partnerzy. Po 28 dniach młode opuszczają budkę lęgową, a po następnych dziesięciu są już samodzielne. Łąkówki modrobrewne są troskliwymi i opiekuńczymi rodzicami, karmia swoje młode nawet po osiągnięciu przez nie samodzielności. Okres pierzenia przebiega u młodych tak samo, jak u innych łąkówek. Cechy charakterystyczne dla ubarwienia samców ujawniają się dopiero po zmianie upierzenia. W okresie pierzenia podajemy ptakom takie same dodatki do pokarmu, jak łąkówką modrogłowym.
|
