|
| Gołąb rasy orlik polski |
Orlik polski to polska rasa gołębi, których protoplastami były gołębie mikołajowskie, sprowadzone przez uchodźców polskich z terenów byłego ZSRR, podczas trwania pierwszej wojny światowej, jak również po zakończeniu wojny. Orlik polski został ukształtowany w dużej mierze przez hodowców gołębi z Lubelszczyzny oraz Zagłębia Śląsko- Dąbrowskiego. Gołębie orliki polskie latają zazwyczaj na dużej wysokości, ale nie wykonują kręgów, u tej rasy wyróżnia się style lotu na skowronka (krzyżowy), na motylka i sztorcowy. Orlik polski jest gołębiem o średniej wielkości, posiada dość szeroką i lekko uniesioną pierś, postawa ciała niska, a nogach nie występują pióra,
zaś całe upierzenie gołębia jest bardzo gęste.
Wygląd
Orlik polski posiada małą głowę, która jest gładka. Na głowie mieści się niezbyt wysokie i zaokrąglone czoło. Głowa jest nieco owalnie wydłużona, zaś z boku spłaszczona. Oczy nieduże, u gołębi białych i tarczowych oczy są w barwie ciemnej, zaś u pozostałych odmian barwnych są bursztynowe lub perłowe. Brew wąska, bardzo delikatna, w barwie cielistej (u czarnych i niebieskich jest szara). Orlik polski posiada średniej długości, proporcjonalny do wielkości głowy dziób, który jest dość mocny, w barwie białej u żółtych, białych i tarczowych, w barwie rogowej u czerwonych (u czarnych i niebieskich wyraźnie ciemniejszy). U gołębi tej rasy tarczowych z bardzo barwnym czółkiem górna szczęka może być ciemniejsza. Woskówki bardzo małe, gładkie, dobrze przylegające, w barwie biało - pudrowej. Szyja dość krótka, gruba, kształtem stożkowa. Pierś dość szeroka, okrągła, bardzo wypukła i nieco uniesiona. Plecy proste, szerokie, nieco opadające, bardzo płynie przechodzą w ogon. Skrzydła dobrze przylegają do ciała gołębi, są szerokie i posiadają a sobie sprężyste lotki. Końce skrzydeł spoczywają na ogonie. Ogon u tej rasy gołębi złożony jest z 12 lub 14 szerokich sprężystych sterówek. Nogi krótkie, skoki nie opierzone, w barwie czerwonej (u osobników czarnych i niebieskich mogą być ciemniejsze), pazurki w kolorze dzioba. Upierzenie bardzo gęste, miękkie, ale niezbyt dobrze przylegające do ciała. Podczas wystaw ptaków ozdobnych gołębie są oceniane za kształt i budowę ciała, za oczy, za brew, za dziób, za postawę ciała, za kolor i rysunek oraz za nogi i ogólny wygląd. Obrączka numer 8.
|
| Orlik polski w klatce |
Orlik polski występuje w odmianie barwnej - białej, czarnej, czerwonej, dereszowskiej, izabelowatej, kawowej, lodowej, niebieskiej, płowej i złotej. Orlik polski powinien mieć kolor bardzo nasycony, bez żadnego rdzawego zabarwienia, u rasowych gołębi dopuszczalna jest lekka domieszka barwy sino-popielatej. Na szyi występuje metaliczny połysk. Pasy na skrzydłach posiadają gołębie - dereszowskie, jasnokawowe, niebieskie, lodowe i szymel. Pasy na skrzydłach posiadają gołębie- czerwone, niebieskie, kawowe oraz płowe. Tarczowe we wszystkich kolorach. Występują także gołębie barwne bez pasów - czarne, białe, czerwone, kawowe, żółte. Wszystkie odmiany barwne (z wyjątkiem białych i tarczowych - ogon cały biały) mają ogon biały z kolorowymi bocznymi sterówkami w kolorze podstawowym. U orlików polskich na lotkach i kolorowych sterówkach ( w pobliżu zakończenia chorągiewki pióra ) posiadają owalną plamą. Można to zauważyć najbardziej u gołębi o umaszczeniu czerwonym. Pióra okrywy ogona są w barwie jasnej, ale po bokach powinny być zabarwione tak, by barwne sterówki łączyły się z barwą grzbietu gołębia, tworząc tzw. "widełki".
Wady wyglądu
Orlik polski nie może mieć zbyt dużej głowy, wadą wyglądu jest także czerwona lub różowa brew. Szyja nie może być zbyt długa i cienka. Pierś wąska nie jest dopuszczalna. Grzbiet nie może być zbyt długi, wąski oraz słabo opierzony. Ogon nie może posiadać wąską nasadę. Skrzydła u rasowych gołębi nie mogą być noszone poniżej ogona, nie mogą także krzyżować się na ogonie. Lotki nie mogą być szablowate. Postawa zbyt wysoka nie jest mile widziana. Oczy nie mogą być w barwie różowej. Długi, daszkowaty ogon. Wąskie sterówki. Na ogonie nie może być więcej niż 14 sterówek. Nogi nie mogą być zbyt wysokie, wąsko ustawione, ani opierzone. Wadą jest także niewłaściwy kolor sterówek w ogonie.
|
